Op zaterdag 20 november blijkt het Transgender Gedenkdag 2010 te zijn. Ik ga naar de bijeenkomst in Basta, het Haagse COC-centrum, omdat daar de herdenking plaatsvindt van de transsexuelen die dit jaar overal ter wereld vermoord en mishandeld zijn. In ben erbij omdat Max Douw me daarvoor uitgenodigd heeft. Uit zijn uitnodiging:'...Tijdens een kleinkunstavond in Pepijn ontmoette ik Alice, ook zij is transgender. We raakten aan de praat over Henriëtte Wiersinga die een paar jaar geleden op het Spui werd vermoord. Een man nam aanstoot aan haar verschijning. Voor Alice was zij een groot voorbeeld, voor mij als jongetje een opvallend figuur (ook wel een beetje eng) die altijd in bus 45 stapte, ter hoogte van Voorburg, als ik naar oma ging voor pianoles. Later zag ik haar vaak lopen en vond ik het steeds meer een betoverende verschijning. Stond de laatste keer dat ik haar zag op het CS op het punt een praatje te maken, een half jaar later stond haar portret in de krant. Alice heeft een tekst geschreven ter nagedachtenis van Henriëtte (Harry), ik heb hier muziek bij gemaakt,en dat lied zal zij zingen zaterdag.' Hij stuurde een klein filmpje (hier te zien) mee waarop Harry/Henriëtte te zien is; natuurlijk ken ik haar ook, van gezicht, op straat, in Den Haag, maar vooral van dertig jaar geleden in het haagse Vrouwenhuis: Harry in vrouwenkleding aan de bar...dat vond ik toen wel een beetje raar. Ik wist niet dat zij in 2007 vermoord is op het Spui: Max Douw en Alice Verheij hebben een prachtig lied gemaakt...!! Na afloop liep ik zodoende opeens mee in een stille tocht naar het Plein: blij dat ik erbij was.
Alice en Max zingen het lied dat zij samen voor Henriëtte schreven.
